Yollar Yorgun Şiiri - Kemal Doğanay

"Gidiyorum gündüz gece,"
Yollar yorgun ben yorgunum.
Dilimizde bitmez hece,
Kullar yorgun ben yorgunum.

Saçlarıma aklar düştü
Sevdiklerim bize küstü
Yolumuzu dağlar kesti,
Dallar yorgun ben yorgunum.

Çok çileler çektim amma
Gönlünüzde tektim amma
Düşeş değil yektim amma,
Yıllar yorgun ben yorgunum.

İnsan olan kıymaz cana
İnanmadın bir gün bana
Konuşuruz dedim sana,
Diller yorgun ben yorgunum.

Buz dondurur ateş yakar
Zalim felek çakmak çakar
Avcı gelmiş kurşun sıkar,
Çöller yorgun ben yorgunum.

Bağcı olsam küreğim yok
Seven olsan yüreğim yok
Tanrıdan hiç dileğim yok,
Eller yorgun ben yorgunum.

DOĞANAY'ım neler çektim
Bahçenizde tek çiçektim
Binbir renkte güller ektim,
Güller yorgun ben yorgunum.