Yollar Ve Kullar Şiiri - Mehmet Şahan

Dolanır divane görmez önünü,
Bir türlü yönünü bilemez kullar!
Kandiller yakarak göster yönünü,
Mihmansız yolunu bulamaz kullar! ..

Bir yol ki bu, şöyle inceden ince,
Bazen engin, bazen zerreden ince,
Her şeyi anlatan hücreden ince,
Mihmansız yolunu bulamaz kullar!

Hak “em”iyle sarmamışsan yarayı,
Hiçbir ışık aydınlatmaz karayı,
Aşk oduyla yansa gönül sarayı,
Mihmansız yolunu bulamaz kullar!

Tavaf için dönüp ihrama girsen,
İlmini hıfzedip kemale ersen,
Menzile varmaya ömrünü versen,
Mihmansız yolunu bulamaz kullar!

Rahman’ı, Rahim’i arayıp dursan,
Mevla’nın adını diline sarsan,
Dışarda değil de kalbine sorsan,
Mihmansız yolunu bulamaz kullar!

Hidayet edipte buyursa ferman,
Şahan’ım, derdine O bulur derman,
Her zaman mihmanın değilse Kuran,
Mihmansız yolunu bulamaz kullar!
Kuransızsa mihman, yoldan ne anlar?