Yollar Ve Karanfil Şiiri - Ayşe Uçar

şimdiki
zamandan geçiyoruz karanfil
çoğul seslerin pötikare eteğinden
yürüyerek kaldırım taşlarından
hoplayarak zıplayarak

benim
yolum kimsenin yoluna uğramaz
ve çapraz dikilmiş ağaçların gölgesi
su sarmaşığının gövdesini etkilemez
güneşin parlaklığı ve ışığın yansımaları
aksine diri tutar köklerini

haydi
kapalı kapıları ardına kadar açalım karanfil
ve gecenin sesini gündüze ekleyelim
hastalıklı ruhlara ayın şifasını bulaştıralım
bu zorlu bir süreç

bilelim

kangrene
dönüşmüş düşünceler sarmışsa hücreleri
yollar tıkanır ve dağ tepe hörgüç kayalarına döner
yeni bir dönüşüm olasığılı şart elbet
sığ beyinlerin taşlaşmış yüreklerin
ılıman havalara ve taze tomurcuklara
ihtiyacı olacak

öyleyse
güneşin doğmasını bekleyelim
o zaman karanfil

o lilili lili
papatya lilli desem
iyilik ve güzellik karanlık ve kötülük desem

neyse geç tekerlemeleri
su akar yolunu bulur karanfil
bunlar felsefik ve jeolojik konular
fazla irdelemek ruhu zihni yorar
travmaları tetikler

biz yolları ve yılları geçelim
hayat zorlu ve kısa önümüze bakalım
eskinin yeniye güldüğü günlere gelelim
üzerimizdeki tozu toprağı usulca
silkeleyelim

sen oyun parkına
kovanı ve küreğini al kumdan kaleler yapmaya
bense mutfağa akşam misafir var şehriyeli pilav
ve izmir köfte yapmaya

o lilili lili
papatya lilli
güle güle git karanfil
sakın düşüp dizlerini kanatma
öptüm güzel gözlerinden
öptüm

20042024
07:31