Yollar Var Yollanamadığım

Boşlukta ayaklarım
Yürüsem kim bilir nerelere kadar dayanırım
Sussam kim bilir kimlerin sesi yükselir
Kimlerinki alçalır
Ben sükunetimle yükselirim
Sevmek bir sorumluluksa yüksünürüm
Bir sorunluluksa sorunlarım hiç bitmez
Ağlıyorsak nadir de olsa
Umut vardır bu put medeniyette
Betonlaşsa da suyu sever toprak
Ölüm sağırdır keşkeleri duymaz
Hayat ağırdır kaldırmaktır yaşamak
Adalelerim sabırsız
Ağlatıyor kasılınca duygularım
Ağlayınca boşalıyor kaslarım
Eylem yığılıyor zemine
Çünkü dik tutacak omurgadan yoksun
Çünkü sen yoksun