Bir gün yola çıktık bir sürü insan
Umutlar yüksekti dağa benzerdi
Yollar uzadıkça başladı isyan
Bozguna uğramış bağa benzedi
Yıllarca tutunup yollarda gittik
Çoğumuz nefessiz kollarda bittik
Henüz ta başında önlerde yittik
Halimiz kurumuş çaya benzedi
Umutla sarıldık eldeki vara
Ulaşmak isterken başka bahara
Binlerce açıldı bağrımda yara
Ölüler kervanda sağa benzedi
Yürüdük yürüdük yollar bitmedi
İnsanlar yoruldu kalkıp gitmedi
Seher geldi geçti horoz ötmedi
Çoğumuz beynamaz kula benzedi
Tek tek tükendiler yolcular yolda
Gözüm yok deyenler parada pulda
Keramet bekledi çaresiz kulda
İşimiz açmayan güle benzedi
Sonunda gittiler kimse kalmadı
Canımı da sundum dostlar almadı
Bir kişi yüzüme bakıp gülmedi
Gönlüm geçilmeyen çöle benzedi
Kayıt Tarihi : 21.9.2010 00:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikaye mi? Boşver zülfü yare dokunursa kırılan olur.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!