Yollar Şafak Vakti Daha Güzeldir Baharda

müjdeci akıyor kuşlar son bahara
gölgeler inceliyor kışa gebe günlerimiz
dönmeyiver
ne olur
yollar şafak vakti daha güzeldir baharda

ne var acaba ceplerinde babamın
çocukluğumda getirip de bana vermeyi unuttuğu
çocuklarıma verebileceğim
bana verilmişlerin dışında
bir mutluluk olmalı bir yerlerde
o sen misin

gidip de dönmeyenler arasında bakışının sertliği var bilesin
baharın bile yumuşatamadığı
o katı direngenliğin
şaşırmak bile kırgın durur dönüşüne
sana mahcup bir bakış
ve suskun bir yürek sunabilirim
bu belirsizlikte
dönme
yollar şafak vakti daha güzeldir baharda

bu mevsim bıçkın
sarı yapraklar gibi savurur direncini
acımaz harcar dirayetini
şimdilik kal ve biriktir öfkeni
yollar şafak vakti daha güzeldir baharda

ama yine de bu rüzgar insanını ister
akan suyun yeşil sert taşını andıran

bu atlar süvarisini bekler
gün batımından güneşe sürülmeli

kentler düşmeden
yüreklerde biriken öfkeler fitillenmeli
can kanamalıysa
kanasın
bu diyarlar
acıyı kederi es geçmeli
dövüşmenin vakti gelmişse
aynada suretin de payını almalı hıncından
vur
vur ki
haytan kopmayasın