Güneş ılık sevi rüzgarlarını gönderiyor,
Kalplerimizin ötesinde bir yoldayız.
Ayrılık fırtınalarının uğultulu savruluşları,
Çekemiyor bizleri, yanına alsa da kaderi.
Karlar bizim mevsimimizde yok,
Islanan gözler mutluluktan tomurcuklanıyor.
Ellerinde bir gül olup açılıyorum.
Çırpınıyor kalbim denizine coşuyor.
Ne garip şey yaşamak,
Hele bir de sevdalıysa yürek.
Dayanır mı acısına özlemlerin.
Yürek çelik olsa ne yazar?
Rüzgar nereden gelir bilinmez,
Dağların yolları geçit vermez,
Ama sevdaya ne yürek. ne yol dayanır.
Kor dudakları süsleyen kırmızı,
Ne de alımlısın, çarpıldım bazı bazı.
Akşam saçlarına girmiş, okşuyor rüzgarla,
Ne de güzel oynaşıyorlar.
Bıraktım ılık kuytuları derinlere,
Gizledim iklimlere, seni kimselere yaşatmadım...
Kayıt Tarihi : 2.11.2005 15:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yavuz Bayram Çalışkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/11/02/yollar-otesine.jpg)
telefon direkleri sana sevdamı beller
ne bilir içimdeki ataşı,odu eller
bedenimi ruhumu, kavurdu yaktı hasret
hadi bir selam eyle dinsin tüm ızdırabım
kul olmuşum yoluna, ayağına turabım
sen oluyorsun düşüm,sensin benim serabım
yüreğime adını mıh gibi çaktı hasret
güzel ve akıcıydı...teşekkkür ederim...
TÜM YORUMLAR (1)