Yollar Kapandı Şiiri - Nizamettin Ergül

Yollar kapandı

Özgürlüğü aydınlatan Yeşil ışıklar söndü
Hayaller tepe takla devrildi.
Haykıran diller kepenk kapattı
Vicdanlar körerdi sızlamıyor.
Ozanlar vurdum duymazı oynuyor tipik tipik
Basın yandaşlık kartını kullanıyor
Yıldızlar bile zamansız terk eyliyor gökyüzünü
Avutuluyoruz çocuklar gibi
Utanma sıkılma kalmamış kimi yüreklerde
Soytarılık bütün aydınlıkların içinde rol alıyor
Denizler kirleniyor
Dağlar bombalanıyor
Şehir kuşatılmış
Sensiz çalıyor kapımı özgürlük
Kokun yok,
özlemin bitik,
Hatıraların yitik,
Gözlerim seni aramıyor,
Yüreğim sorgulamıyor,
Beynim davacı değil,
Artık yollar kapandı.
Sazlar duvarlarda asılı kalmış
Telaş yok
Ümitler bitmiş
Diller belden aşağı vuruyor
Savaş naraları kulağımı deliyor
Çelişki içinde yarınlara yelken açılıyor
Barış Barış Yolları tıkanıyor
Aşkın üzerine kalınca çizgiler çekiliyor
Vahşiler sevginin içine etti
Uçan kuşları vurdular
Mutluluk rakı masalarında meze ediliyor
Güller solup dökülüyor
İnsanlar ıslak zemin gibi kayıp gidiyor
Dışarıda kuru gürültü kopuyor
Saçlarım ağardı
Gençliğim elveda dedi
Savruluyoruz bir yandan bir yana
Dosta vefa yok
Hayatta sefa bitti
Yaşamak zehir oldu
Seher vakti kıtlık kıran vurdu yurdumu...