Yollar göründü Şiiri - Faruk Tengüz

Zemheri umutlarımla
Geceye inat yürüyorum
Sensizliğin sürgünlerinde
Bir seyyahı avare misali
Gözlerini arıyorum,
Zifirin düştüğü gurbet günlerinde
Islanan gecenin koynunda
Sadece yağmur ve ben varım
Islak, sessiz caddelerinde
Yıldırım sesiyle hatırlıyorum
Loş mazimi
Şimşek parıltısında buluyorum
Yârimin hayalini
Bırakma ellerimi
Tut sıkıca, sıkıca,
Diye bağırıyorum
Derman ol şu yaralı yüreğime
Ama ne çare…
Hayalin bile sevmiyor ki beni.
Birden gök gürlüyor ve yine aynı acı,
Aynı yalnızlık…
Yine bir başıma gidiyorum
Sürgün günlerime
Yıldızsız gök kubbelerime
Yine bir başıma
Geziniyorum
Tek dostum yollar oluyor.
Hazan yaprakları gibi uçuşuyorum
Yeni başlangıçlara
Usul, usul yürüyorum
Sevda bağlarına
Usul, usul