ümitsiz düşler görüyorum sabahsız gecelerde cümlelerim dilimde yarım kalmış zavallı ruhum çekilmez dertlerle sükut ederken ağlamak istiyor gözlerim kahrolmuş günlerine anlaşılmayan derbeder bedenim keşmekeş duygularla ne güneşler söndürüyor ufkunda mağrur yüreğimle hüzün nağmeleri dökülüyor gözyaşlarıma yoldaş hıçkırıklarım boğazımda düğümlenip kalıyor yutkunuyorum acıları sensiz geçen zamanlarımda hasret ekiyorum sabır biçtiğim bahçelerime yalnızlığı kaderime yükleyerek senden uzakta bilinmezlere yol alıyorum azade gönlümle beyaz hayallerle kayboluyorum hatıralarımda ölümün soğuk nefesi zerrelerime işlerken canımı acıtan sensizliğin ayazları üşütüyor beni çırpınışlarım hükümsüz kalıyor kor yangınlarımda toprak çağırıyor paramparça olmuş ruhumu vefasızca yaşamak ölümden farklı değil ki diyor yalnızlık limanında günahkar bedenim ağlıyor omuzlarından atmak istiyor gam yüklü hayalleri ürperten korkularımla sonsuz yolculuğa meylederek kendini sevdana emanet edip yine senden kaçarak alıp gitmek istiyor yorgun yüreğim dalgın başını gözlerinde kilitli kalan mutluluk oyunlarıyla sahure alacahan
Sahure AlacahanKayıt Tarihi : 3.2.2012 22:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Umudun kırık dökük akşamlarında
Azığımın kördüğümünü açamadım
Bir ömrün dert dolu hüzzamlarında
Yolların çıkar olanlarına kaçamadım
Ve hep o yollar çıkmaza gitti
Ne yazık ki
Sabahın horozları hep geceye öttü
TÜM YORUMLAR (1)