Rüzgar okşar, göz kapanır
Yarısı ayrılıktır gülüşün.
Sabahlar kucaklarda uyanır.
Yaşlı ana duasıyla yaşardı
Adam yerine koy(a) madığın
Öperdim, yaralıydı ömrüm
Baş ucuma koyduğumda seni.
Hüzün de giderdi
Yollar bitseydi.
Kayıt Tarihi : 8.3.2007 11:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yollar bize o kadar çok şey öğretti ki...Ben, şiiri de hiç bitmeyen yollara benzetirim. Ya da hiçbir istasyonda durmayan ve son istasyonu da olmayan ama hep giden bir trene... Hayat tren, bizler de yolcusu değil miyiz dostlar? ... Hadi bakalım, bu seferlik de böyle olsun...Kalın sağlıcakla diyorum..Bütün yollar, bütün trenler bizim olsun..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!