Yollar Ağlar,ağlar Hüseyin Diye

Kerbela çölüne uğradı yolum Yollar ağlar,ağlar Hüseyin diye Kaynadı yüreğim coş oldu dilim Diller ağlar,ağlar Hüseyin diye Çoluk, çocuk toplanmış bir araya Bir şin,şivan çökmüş koca sahraya Kurtlar, kuşlar başlamışlar fiğana Yer, gök ağlar, ağlar Hüseyin diye Güneş bile kızğın yakar kavurur Koca çölü ateş, nara çevirir Fırat dertli, dertli akar dövünür Sular ağlar,ağlar Hüseyin diye Sanki Mevran gene sarmış her yanı Devrilir fidanlar mahşer zamanı Ilık, ılık akar Hüseyinin kanı Doğan Canım ağlar Hüseyin diye Ozan Doğan Can Baba