Yollar Şiiri - Hakan Yandım

Bir ayrılık sahnesi vardır yaşanan,
Tek bir şiir anlatamaz onu,
Ve sen;
İkinci şiirde de yaşarsın yine aynı ayrılığın acısını…

Yollardı insanları birbirinden ayıran,
Ve ancak yollar kavuştururdu onları…
Öyle yollar vardı ki,
Ölüme götürdü birilerini;
Zaten geri dönüşü yoktu bu gidişlerin;
Ve bazen öyle gidişler oldu ki,
Ölümden daha zor geldi kimilerine…

Bazen yılların özlemini taşıdı yollar,
Vuslatı yaşattı özlem duyan yüreklere…
Bazen bir kavuşmanın tek tanığı,
Bazense basit bir ayrılığın şahidi oldular yıllarca…

Hatırlarsın bizde ayrılmıştık bir yol kenarında,
Anlamsız bir zamanın en erken ve en dar anında,
Basit nedenler topluluğu ayrılığa götürmüştü bizi!
O küçük görünen sorunlar bir yumak olup,
Çözülemeyecek bir hal alıp ezip geçmişti bizi!
Tıpkı o ayrıldıktan sonra bindiğin minibüsün;
Yüreğimi ezip geçtiği gibi...
Tıpkı ezip geçenlerin hepsinin bıraktığı
Uzun yol çizgileri gibi…