Bir yılan misali uzanan yollar
Kimi dosta gider kimi ırağa
Yollarda seyreden bu garip kullar
Bir seyrin sonunda varır durağa.
Kimi yollar asfalt,kimisi taşlı
Kimi güler gider kimi gözyaşlı
Kimisi gencecik kimisi yaşlı
Ömür denen bu yol varır durağa
Kimi yolu bulur hedefe varır
Kimi şaşırır da yarıda kalır
Kimi cehennemden nasibin alır
Kimisi cennette biner burağa
Kimi şeytanları ilah edinir
Kimi nefse tapar bir ah edinir
Mü'minler tevhidi silah edinir
Zikirle gönüller döner çırağa....
Kayıt Tarihi : 26.10.2005 16:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurcemal Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/26/yollar-74.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!