Yollar Şiiri - Ufuk Uzun

dün gece, yine duvarlarla başbaşaydım
seni düşünmek istedim, uykumdan vazgeçercesine
düşünmek istedim, ama çok uzaklardaydın
bulamadım seni, sana giden yollar kayboluyordu.....

kaybolan yollar mıydı, yoksa karanlık mıydı, bilmiyorum
sadece seni düşündüm, ve sadece sana yürüdüm
kaldırımlar bırakmıyordu beni, yinede yürüdüm
kafamı hiç kaldırmadım yerden, susmayı denedim....

hiç yorulmadım, hiç sıkılmadım ve hiç ağlamadım
ağlamayı çok istedim ama, sonra vazgeçtim
ağladığımda kim mendil verecekti, artık sende yoktun
sende yoktun, ve ne olur ağlama demeyecektin, vazgeçtim.....

hala yürüyordum, yollarda tıpkı sana olan sevgim gibiydi
ben yolları bitiremiyordum, sen ise sana olan sevgimi
ne olur kusura bakma bir tanem artık ağlıyorum
ama üzülme silmiyorum gözyaşlarımı, sana bırakıyorum

sakın aldırma ağladığıma, ben böylede mutluyum
sen için dökülen gözyaşlarıyla yüreğim toprak kokuyor
tek damla suya yer yok içimde, senle doluyum
ama unutma;
eğer bir gün, bir mezar taşında
ıslak ve silik harflerle adımı görmediysen
bilki dünyada hala seni seven bir yürek yaşıyor
ve bilki dünyada hal senin için bir kalp atıyor,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,