Yollar Şiiri - Gülden Işık

Gitmeden dönüşümdür sana bitmeyen yollar
Mahsun gecelerin efkâr şarabını içmişim
Sen yalnızlığıma şahit gözyaşlarımın aynası
Ruhumun huzurunda mahuru özlemişim

Ne olur müjdenin yoluna düşür beni
Aşka yoldaş divaneyim yetişsin dermanıma
Hicranın kapanmaz yarası içimin ta içinde
Umudumun şarkısı isyanımdan azâde

Sen ve ben ıssız kıyılarda iki yalnız kederiz
Hayat gözle kaş arası iki çekimlik nefes
Kalanlarımda avunmaya ömrüm azaldı yollar
Vuslata ersin artık neşelerden bir ses

Ey! Yüzünü eskitmeye alışmış yollar
Ayak izlerimi saklamazsınız bilirim
Çeşmelerinden kandım, bekleyişimde yandım
Kaybolmuş seyyahım uzak duraklarında
Bilinmeze yolcuyum hayal uzaklığında

Elbet bir gün:
Uğruna yazdıklarım besteye râm olacak
Hüznümün ahengiyle ruha izim dolacak
Ve yüzünün çizgisinde bir gün...
yolculuğum son bulacak.

Zonguldak