Yollar Şiiri - Erdi Şeker

kimi zaman patikalardır yürüdüğümüz yollar
kimi zaman da derelerden geçeriz paçaları sıvayıp
bazen de köprüler inşa ederiz azgın nehirler üzerine
dağlara tırmanır yokuşları aşarız bazen de
gün olur kendimizi bırakırız yüksek tepelerden
kendimizi cennet bahçesinde bulduğumuz günler de olur elbet
bazen yağmurdan kaçarken doluya tutuluruz
dizboyu karların üzerinde yol alırız
fırtınadayken sığınaklarda buluruz bazen de kendimizi
kum fırtınası teslim alır birgün bizi çöl ortasında
bir yudum suya hasret dolaştığımız da olur çorak topraklarda
ansızın bir uçurumun kenarında buluruz kendimizi kimi zaman da
dikenlerden kan revan içinde kalır bazen ayaklarımız
eğer şanslı bir gündeysek bir gülün daveti karşılar bizi
mutlu oluruz hüzünleniriz özleriz ve kavuşuruz bazen de
yapılan yanlışları görürüz de ses çıkartmayız
belki köşeyi döndükten sonra doğru çıkar karşımıza diye
bazen de isyanın eşiğine dayanırız ve patlarız apansız
bir volkanın koca yerküreye sığmayıp da taşması gibi
hayat bir yolculuktur içinde pekçok zorlu viraj olan
bazen bir yol bile bulamayız da kendi yolumuzu inşa ederiz
içimizi acıtan şeylerle de karşılaşırız
kendimizi rüyada hissettiğimiz anları da karşılarız
güneş doğar ve batar sonra yerini ay ve yıldızlar alır
mevsimler gelip geçer
kimi zaman kış kimi zaman da yaz ilan eder hükümranlığını
arada baharlar da elbet beni de sakın unutmayın diyecektir
tüm bunlar olurken farkına varıyor muyuz peki bu yolculuğun
mesela görebiliyor muyuz aslında bir tane daha ben olduğunu
herkes bulabiliyor mu kendi benliğinde bulacağı bir başka benliği
hayat uzun ve zorlu bir yolculuk
en kötüsü ise tüm bunları tek başına karşılamak
eğer bu yolculuk sırasında bulabiliyorsan yoldaşını
can diyebileceğin bir başka canı canan diye çağırabiliyorsan yanına
işte o zaman bu yolculuğun farkına varacaksın
tüm zorluklarda bir gülümseyiş olacaktır hayalindeki
düşünürken sevgilinin endamını aşmış olacaksın çoktan karşındaki tepeyi
bir sahranın ortasındaydım susuz ve yorgun
sonra ansızın bir gülümşeyiş oldu hayalde beliren bir serap gibi
gözlerimi açtığımda ise cennet gibi bir vahanın kucağındaydım işte
buraya nasıl geldiğimi hiç bilmiyorum
hatırladığım en son şey ise bir tebessümdü canandan gelen...