Yollar Şiiri - Fatih Erbaş

Yollar, sevdalıyı sevdasından usandırır,
Yollar, Aslı’yı bile Kerem’den alan yollar.
Yollar, bin türlü oyunla yolcuyu kandırır,
Yollar, seni benden insafsızca çalan yollar.

Yollar, yürüdüm adım adım bin bir ümitle,
Sevincime eş, hüznüme ortak bir yiğitle,
Lakin bitmiyor ki, ne yiğitle ne mürşitle,
Bir ömür gitsen de bir ömürlük kalan yollar.

Bir ben kaldım yalnız, herkes gitti birer birer,
Ey yolcu, bırakma beni bir başıma, el ver,
Kimsesizlik canıma tak etti, gayrı yeter,
Garibi bir dertten diğerine salan yollar.

Menzile varmak, anladım ki çölde bir serap,
Çeşmelerinden sızan damla, zehirli şarap,
Hancılar çekip gitmiş ve hanlar olmuş harap,
Feryadıma sinsi sinsi güler yalan yollar.

(06.07.11 / Akdağmadeni)