Ömür ağacını kemirip bitirir,
Boynuma kement atar yıllar.
Dalgın otobüsler alır götürür,
Yorgun bedenimi tartar yollar.
Bazen umut olur, bazen keder
Gözlere sevinç yahut yaş dolar;
Uzadıkça insanı heder eder,
Derdini bana satar yollar.
Sinek vızıltısı, jet hızıyla
Telaşlı arabalar bizi sollar.
Yağmuru, çamuru, yazıyla,
Tozu dumana katar yollar.
Dağ-bayır kıvrılır gider,
Ahtapot gibi yayılır kollar.
Egzoz kokusu etrafa siner,
Üst-baş kirlenir batar yollar.
Uzaklarda bir ahu bekler,
Takvim yapraklarını yolar.
Uykusuz gecelere sabır ekler,
Kapı eşiğinde yatar yollar.
Ömür biter, yol bitmez derler,
Gün gelir bu can da solar.
Unutur gezdiğim tüm yerler,
Yar hatırlasın yeter yollar.
Ayrılık ölümden beter yollar,
Eşkâli gözümde tüter yollar,
Sevda kuşları öter yollar,
Hüzzam faslımız biter yollar.
02.03.2012
Muhittin AlacaKayıt Tarihi : 2.3.2012 21:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her gün 4 saat yol yapan biri olarak, yolları es geçemezdim tabi ki.
Gün gelir bu can da solar.
Unutur gezdiğim tüm yerler,
Yar hatırlasın yeter yollar.
...Tebrikler, efendim!
Üstadın bu eseri ile gönüllerde yine açılır bir hüzünlü yol. Tebriklerimle Antolojimde.
Başarı kaleminize yakışıyor.
TÜM YORUMLAR (5)