Yollar Şiiri - Köksal Cengiz

Ne gün bir güzelin düşünü kursam,
O an bir çıkmaza çıkıyor yollar.
Gurbetten vazgeçip sılaya varsam,
Yeni bir gurbete çekiyor yollar...

Vefasız sevgili selam almıyor,
Hicrinden vaslına zaman kalmıyor,
Bir ömür çeksem de çilem dolmuyor,
Bittikçe bin derde sokuyor yollar...

Ümidim tükenir azar be azar,
Kader mihnetleri hesaba yazar,
Dilerken sevdama değmesin nazar;
Yarama tuz-biber ekiyor yollar...

Bülbül gülsüz, gül bülbülsüz yaşar mı?
Feryat etsem dağı, taşı aşar mı?
Gönül sazım dile gelip coşar mı?
Sinemde kor ateş yakıyor yollar...

Gerçek aşk dediğin bu mudur sence?
Sen sevmeyi öğren canan ilk önce.
Bir sızı başlatıp inceden ince;
Bin yerden belimi büküyor yollar...

Bu fani hayatı bitmez mi sandın?
Dünyaya gelenler gitmez mi sandın?
Niyazkâr gözünde tütmez mi sandın?
Sel gibi gözyaşı döküyor yollar...
2009
Köksal CENGİZ(Niyazkâr)