Ardın sıra adım adım.
Yollara döktünya tüm benliğimle her şeyimi..
Bu yollar yok mu bu yollar?
Neleri ayırır, kimleri kavuşturur...
Birine hüzünken, birine haz!
Verirken kimi havada, kimi karada..
Posta güvercinlerinden haber beklemek misali.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Çok güzel çok anlamlı. Ellerinize sağlık.
Münir ÜSKÜDAR
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta