Ardın sıra adım adım.
Yollara döktünya tüm benliğimle her şeyimi..
Bu yollar yok mu bu yollar?
Neleri ayırır, kimleri kavuşturur...
Birine hüzünken, birine haz!
Verirken kimi havada, kimi karada..
Posta güvercinlerinden haber beklemek misali.
Bir telin ucundayım, sessiz sedasız bekleyişlerde.
Dil dönmez, ses gelmezlerdeyim..
Bitirdiğim ilklerde, sonları aramanın zor olduğunu da bilirim
Daha çoğunu bulmaya aday düşüncelerin,
Hepten kül edip yakacaktı az kalsın senli ayrılıkları çok görüp.
Ama yapacağını yaptı ayrılıklar.
Yakan sözler saf tuttu güneşe karşı...
Dünün özlemini kül sanırdı
Umarsız yarına düştü umutlar
Bilinmez atiye rehin verdi geçmiş aşkları
Süzüldü grilerin beyazı,
Seni en çok ben sevdim..
Yarında sevdiğin yare..
Sevilecek ne kaldı?
Kayıt Tarihi : 28.9.2007 12:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Münir ÜSKÜDAR
TÜM YORUMLAR (1)