Gidiyorum...
Yollardır benim arkadaşım
Asfalt, toprak farketmez
Çiğniyorum acımasızca
Bağırıp, hakaretler ediyorum
Bir çıt çıkmıyor
Ne kadarda sadıklar
Sonsuzca ve alabildiğine
Yaşlı bir çınar gölgesi
Yada bir anne hissi
Bulana kadar gidiyorum...
Gidiyorum...
Yollardır benim yoldaşım
Konuşup, dertleşiyorum onlarla
Ben anlatıyorum, onlar dinliyor
Bir masal rehavetinde
Önüme insanlar çıkıyor
Anneme benzetip seviniyorum
Lakin, tanımıyorlar beni
Ağlıyor, ağlıyorum
Yaşlı bir çınar gölgesi
Yada bir anne nefesi
Bulana kadar gidiyorum...
Gidiyorum...
Yollardır benim sırdaşım
Açığa vuramadığım hislerimi
Yollara bırakıyorum
Ve de yarım kalan şiirlerimi
Yürüyorum çizgilerine basmadan
Tomurcuk umutlarımda bir ses
Yaşlı bir çınar gölgesi
Yada bir anne sevgisi
Bulana kadar gidiyorum...
Kayıt Tarihi : 11.4.2007 22:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ona yaşlandığımı belli etmemeliyim. Çok üzülür.
Onun gözünde hala çocuk kalmak isterdim. Masal anlatsın diye. Kış günleri eve gelince yalandan üşüdüm derdim ellerimi ellerinde ovup nefesiyle ısıtsın diye. Arada bir hanıma anlaşmalı horozlanır üstüne yürürdüm annem beni tutsun ve eşimi onun kadar sevmediğime inanıp sevinsin diye. Biliyordum ki annem beni kimseyle, hiç kimseyle paylaşamayacak kadar severdi. Önceleri kıskanan eşim de oğlumuz olunca anlamıştı annemi. Ben de o kadar muhtacım ki annemin sevgisine, nefesine.
Şiirin beni duygulandırdı şair kardeşim. Sağolasın,
Yüreğin sevgiden ari kalmasın. Sevenlerin çok olsun.
Yada bir anne sevgisi
Bulana kadar gidiyorum...'
Harika, tam puanla selamlar bırakıyorum sayfanıza.
TÜM YORUMLAR (15)