Yollar Şiiri - Ömer Şamil Velioğlu

Yıllar yılı topraklarınızı aşındıran ayaklar nerde
Sizde mi kaderinize terk edildiniz çilekeş yollar
Kırık bir testi gibi parça parça edilip
Sizde mi sürgüne mahkum edildiniz yollar

Güneş ve ay semada sizi selamlarken
Nice ümitler taşıdınız yüreğinizde yollar
Annesi tarafından terk edilen bir garip gibi
Sizde mi annesiz kaldınız yollar

Nerde topraklarınızı aşındıran dervişler
Hani cıvıl cıvıl olan hanlarınız nerde?
Duman tütmez, kervan geçmez oldunuz
Yolculara el sallayan ulu çınarlarınız nerde?

Derileriniz, kızgın asfaltla dağlandığı günden beri
Gülmüyor yüzünüz, ağlaşıp duruyorsunuz
Yüzünüz yağmura hasret, dudaklarınız kup kuru
Uyuyan bir dev gibi kaldırılmayı bekliyorsunuz.

Gözüne mil çekilmiş gariplersiniz
Suçunuz zamana şahitlik yapmakmış yollar
Yolunu gözlemeyin kervanların
İnsanlık yürümeyi unuttu artık yollar