Yoldayım dönüyorum artık. Arada kaçmak lazım sessizce, hatta bazen gizlice. Bu seferki yol arkadaşım, kulağımdaki kulaklıktan gelen bir ses, şiir okuyor Zamansızlık Diyarı diyor kendine, bir baktım benim şiirlerimi okuyor onur duydum da utandım da biraz. Uzun yol benimkisi, iyi oluyor seviyorum şiir dinlemeyi, aslında tam zamanına denk geldi. İlk defa otobüs boş, sıkılırım diye korkmuştum hani! Yol da boş, gece de... Yol kenarındaki sarı lambalar aydınlatıyor her yeri, uzun yolların süsü sanki. Ha bir de genç muavin baktım ki o da sıkılmış, açtım telefonu hep beraber dinledik şiirleri. Her yolculuğum ayrı bir güzel oluyor benim, her biri güzel birer anı. Hepsi benim yolumun hikayesi. Ah be! Hikayelerim bitecek bir gün biliyorum. Kimi kitap gibi, kimi de şiir gibi okuyacak belki. Sonra bir gün hepsi unutulacak, bir bir kaybolacak hatıralar. Kimbilir belki de bir tek yollar hatırlayacak beni. Ama şimdi sabaha kadar başlar ben deki müzik keyfi ve bu sefer kulağımda bir şarkı "Şiire Gazele" tam da zamanı yine...
~oya erzurumlu~
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta