Yoldayım Şiiri - Gül Şenel

Dünya denen mahzenden,
Elindeyim saki.
İster dök bir kadehe sun bir ele
İstersen dökmeden ver bir ele
İster kokla,tut ellerinde
İster kıyama koy mahzenime.
….ya da…
Derin bir gölden çıkıyorum,kanal açtım bu sabah
Ummanlara uzanasım geldi.
Çağıl çağıl seslenesim geldi.
Dağlar sedamı duyup yol verdi,
Sorasım geldi:
Çıkacağım yollar dünya yoludur
Yalandır.
Lakin sularımı yakar mı?
Arasından geçtiğim dağlar
Küçümseyerek bakar mı?
Nereye yorgun beden,
Sana mı düştü bu düş?
Deyip, düşürür mü geriye kolarımı.
Gönlün dili olsun sözlerim,
Sularımda yüzen.
Senin yakınından geçerken,
Senin sularında kendini gören.
….
Düştüm…
Çıkar beni, şairim...
Şiirlerin şiri parçalamak üzere beni.
Kanamalarıma çanak getir
Kaybından çekilişini seyret ya canımın.
Ya meftun olduğum acılarıma sar.
Bir kahkahaya ay beni.
Mayıs 2012