Yıpratır rüzgar deprem sarsar zaman gelip geçer
Diner fırtına üzme kendini artık sakın üzme sen
Kabuk tutar kanlı her yara demiştim ya sana ben
Bahar yağmurunu gözlerinin rengindeki toprak içer
Ne mavi denizlerin sığ artık ne de bulanık ufkun dar
Yalnız değilsin bu zorlu kavgada artık bir yoldaşın var
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla