Yoldasın,
İstersen, çeker gidersin,
Biraz hatıra koydum çıkınına,
katık edersin.
Yoldasın,
Harclığın için,
Allah’a el açarım her gün.
Heybende ne istersen var,
Döktüğüm gözyaşları,
Pişmiş dertlerim,
Soyulmuş yüreğim,
Biraz da dar gün.
Yoldasın,
Yürek dolu,
Sevgi atmışım ardınca,
Susadım,
Yüreğim boş kalınca…
(Uyarlayan: Hikmet Çiftçi)
Hayat ŞemiKayıt Tarihi : 16.3.2010 09:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hayat Şemi](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/16/yoldasin.jpg)
saygılar
Kocaman yureginiz dert gormesin, EFENDIM!
Bu kadar ümitlere bürünmek. Sadece ve sadece aşkı için her şeye razı olmak. Sevdiğinin gidişine kader teslimiyetiyle rıza göstermek. Beklemeyi göze almak. Mecbur kalınca da çıkınına unutamayacağı, elini attığında eline gelecek gözünü çevirdiğinde gözüne görünecek hatıraları koymak.
Çarpıcı, gerçekten etkileyici az ve öz dizelerle ayrılık duygularının hası, hülasası dile getirilmiş.
Çekip giden biri için harcasın diye her gün dua etmek. Maneviyatı bozulmasın, ümitsizliğe kapılmasın, duasız kalmasın diye dua etmek. Yerin göğün dua üzere kurulduğunu hatırlayarak dua etmek. Dünyasını yeniden kurulacağına inanarak dua etmek…
Heybesinde neler yok ki…
Uğurlarken arkasından döktüğü göz yaşları; pişmiş dertleri, soyulmuş yüreği ve dar günleri…
Ne güzel bir ifade Allah’ım! “Pişmiş dertler, soyulmuş yürek…” “Yandım, piştim, olgunlaştım elhamdülillah.” Diyen Yunus Emre gibi ayrılığı metanetle karşılayıp tevekkülün en üst noktasına ulaşmak…
Ya soyulmuş yüreğe ne demeli. Yandıkça kabuk bağlayan ve sonra da soyulan yürek…
Acı çektikçe ayrılık törpüsünün kalın dişleri arasında talaş olup soyulmak…
Adeta yüreğini ayak yapıp yalınayak hayatın peşine inatla, ısrarla takılmak…
Elbette yaşanılan zor günler.
Yoldasın
Yürek dolusu sevgi attım ardından. Güzel bir geleneğimiz hatırlatılıyor, çok muhteşem bir ifadeyle. Gidenlerin arkasından dökülen veya serpilen su misali, yüreğinin dolusu sevgisini döküyor o gidişin arkasından. Gitsin ve sağ salim geri gelsin diye.
Bütün sevgisini onun arkasından atınca, bütün sevgisini o gidişe yükleyince ne kalır ki geride…
Gözyaşları, pişmiş dertler, soyulmuş yürek, zor günler ve bedenin son gücü sevgi suyu da biterse ne kalır ki geride…
Medet ya Rab!
Ruhum kurudu, yüreğim boşaldı!..
Medet, ya Rabbim, medet!...
SUSADIM…
BİR DAMLA SUUUU!…
*Benim yorumum:
İnsafa gel, damarlarımdan kanım çekildi.
Yüreğim soyuldu, susuz kaldı.
……..İNSAF!......................
TÜM YORUMLAR (5)