Yoldaşım'a Şiiri - Atilla Kızılkaya

Suçun neydi yoldaşım
Günahın neydi de ebediyete
Erkenden göç ettin
Allah’ım bizden çok sevmiş seni
Diye söylendik
Ebediyete uğurlarken seni
Allah’ım bizden çok sevmiş seni

Yaktın, yıktın bir başına bu şehri
Karaları bağlattın, ağlattın herkesi
Seni sevenlerin yüreğini dağlattın
Suçun neydi be yoldaşım
Kaderin böyleymiş dost bildiğim
Alnın yazısı böyleymiş
Dava yoldaşım
Elimizden bir şey gelmiyor
Yitirdik senide yoldaşım

Sende düştün habersizce Azrail’in peşine
Bekli de vakitsizce
Sabahın tan vaktinde, güneşin kızıllığın da
Çekip aldı seni bizden
Sorgusuz, sualsizce
Hakan’ım gibi senide aldı bizden
Yoldaşım

Böylemi veda etmeliydin
Sessiz, sedasız, yapayalnız
Bak işte ay’da terk etti bu şehri
Senin gibi sessizce
Bir başına

Sabahın seherin de
Kuşların özgürce kanat çırptığı bir vakitte
Senide yitirdik yoldaşım

Olsun istemezdik böyle bir ayrılık
Sözümün tükendiği andı bu ayrılık
Maviydi gökyüzü bu son yolculukta
Aşklar tükenmiş şarkılar, şiirler susmuştu
Neye yarar bu koca dünya sensiz söyle

Kızıl bir alametti yeryüzü
Ismarlanmış sevdalar kaldı geride
Zamansız bir soluştu gül tenin
Ismarlanmış yoldaşlar kaldı geride
Laleler, güller solmuştu bahçende
Tan vaktinde vade ettin bizlere
Eski bir türkü dolandı dilime
Perişan yüreğime gam doldu yine
Ellerim yazmaz artık sen gittin diye