Yoldaşı Kaybetme Şiiri - Ayten Çobanoğlu

Sabah olanda açarsan güne gözlerini,
Şükret Allaha uyanabildim güne diye,
Varsa içecek çayını birlikte yoldaşın,
Senden mutlusu yok dünyada bilesin,
Varsa hatrın soranın evlat dediklerinden,
Ömrünü uğurlarına bozuk para yaptığın,
Artık yeşerdi meyvalarım gölgede kalayım,
Birazda onlar boğuşurken hayat gailesinde,
Oturup çayımı içeyim iki laf edebileyim dediğinde,
Yoldaşın varsa bir yanında, evladın öbür yanda,
Seyredersin torunları gözlerin yaşlı mutluluktan,
Olsun varsın al eline çapanı, vur toprağın bağrına,
Sulara yön ver veremediysen evladına yön,
O bulamadıysa yönünü elinden tutmadan yürüyemiyorsa,
Vur tekmeyi yuvarla dereye senin veremediğini verir
Su akar yolunu bulur ondan alsın gayrı dersi,
Sen huzur arasan da bulamazsın omuzlarında kayalar,
O kayalar ezer seni belin burkulur kalkamazsın ayağa,
Aman oğul alacağın kızın anasını, annannesini iyi araştır,
Sonunda ağlayacağına bekar kal kök salma huzurun kaçmasın