Gözler yol göstericiliğini yitirdiğinde
Gören yüreklerimiz vardır artık
Gönüllerdir aslında birlikte olan
Ellere vurmuştur aksi sadece
Buruk, mahzun duran milyonların arasında
Hüzünlü ama yine de umutlu bir avuç sevgiyiz
Gün bitse de, terketse de güneş
Sevginin ışığı, sevginin sıcaklığı vardır
Karanlık yeryüzünü basadursun
Yıldızlar en parlak ışıklarımızdır bizim
Ağlar yanık yanık bağırlar durur
Sığınacak omuzlarımız huzur olur
Olur mu kim bilir bir tutam su?
Serpilip yaralara merhem olur mu?
Olur yaşlı gönüller, sizi anlar bu yürek
Olur canım gönüller, paylaştıkça bu yürek
Gözler yol göstericiliğini yitirdiğinde
Gören yüreklerimiz vardır artık
Gönüllerdir aslında birlikte olan
Ellere vurmuştur aksi sadece.
Kayıt Tarihi : 26.6.2001 19:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dervişe Güneyyeli](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/06/26/yoldas-gonuller.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)