Yoldan Gelen Kardeşim Şiiri - Fahri Bulut

YOLDAN GELEN KARDEŞİM
Bir anadan, bir babadan doğsak ta,
Aynı yumurtadan ikiz olsak ta,
Baba evimizde bir yaşasak ta,
Belden değil, yoldan gelen kardeşim.

Dert ortağı olup dertler paylaşan,
Muhtaç kaldığımda yardıma koşan,
Sevinçli günümde benimle coşan,
Belden değil, yoldan gelen kardeşim.

Kötü günde bana sırtın dönmeyen,
Sevgi sözleriyle can kardeş diyen,
Kederli görende sarılıp öpen,
Belden değil, yoldan gelen kardeşim.

Çıkarını benim çıkarım bilen,
Benimle ağlayıp, benimle gülen,
Hasta düştüğümde önümde ölen,
Belden değil, yoldan gelen kardeşim.

Terini terime katıp sarılan,
Sevgi hamuruyla tende yoğrulan,
Yaş farkı görmeden arkadaş olan,
Belden değil, yoldan gelen kardeşim.

Rızaoğlu, bunlar gayrı düş oldu,
Bu güzel duygular çocukta kaldı.
Hayalim tükendi, umudum soldu,
Belden değil, yoldan gelen kardeşim.
20 TEMMUZ 1995
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU

Büyük ağabeyim Salih,
Babamızın ölümü ile miras konusunda bana çok haksızlık yaptı.
Bende şiirlerle kendimi teselli etmeye çalıştım.
Dilerim mekanı cennet olsun...