Yoldaki İşaretler Şiiri - Erkan Arslan

Doğar insan, bir nefesle başlar hikâye,
Toprak sabırla bekler, dönüşüm vaktini,
Ruh ise bir sır taşır, çözülmez akdini.

Doğruluk bir yol ki, gönlün aynası,
Kalbin imzası ruha, bilginin sesi,
Bu eğri çizginin doğru neşesi...

Sabır, kalbimin yankılanan nesi,
Cisimde korlu yaş, nemli mendilde,
Derin sır, titrek nefes, gönül kendinde....

İffet, sözde taşkınlık, bakışta ziyan.
Gönül kalesinde sağlam bir ihvan
Ruhun gördüğü ince bir mimar...

Yalan, büyür koca dağ olur.
Güneşi örten, kalbi kaplayan duman
Yıkar her şeyi sade hasbihal kalır..

Cimrilik hışırtısı ilahi sestir ona,
İçi boş, değersiz bir karanlık şuna.
Ağzın tadı kaçmış bir başka ziyan..

İyilik, solgun yüzde açan bir güneş,
Bir tohum, bir lütuf altın renginde
Hayatın kalbine dökülen can suyu..

Ruh, tende misafir, göçer evinden bir an,
İyilik tohumunu ek, dürüstlükle yaşa.
Yoldaki işaretler göstersin anlamını.

27-09-2025