Yoldaki İşaretler... Şiiri - İlhami Seçkin

Ümmetim, Ümmetim…
Müsülmanlar ancak kardeştir…
Müsülmanlar tek vucut gibidirler…
Akrabalarınızı gözetin ve yardım edin…
Komşusu aç iken, kendisi tok yatan bizden değildir…
Allah c.c. ve iki cihan serveri böyle söylüyordu.

Halkçılık, Milliyetçilik…
Ne mutlu türküm diyene…
Hattı müdafaa yoktur, sathı müdafaa vardır…
Türk milleti ebediyen payidar kalacaktır…
Ünlü komutan, Mustafa kemal böyle söylüyordu.

Benim kardeşim afrikada açlıktan ölüyor…
Benim kardeşim süriyede ateşte yanıyor…
Benim kardeşim filistinde kan ağlıyor…
Benim kardeşim ırakta yarası kanıyor..
Benim kardeşim türkiyede can veriyor…
Benim kardeşim uyuşturucu kullanıyor, zina yapıyor.

Bütün bu çok elim ve çok vahim olaylar varken…
Ey.. kardeşim sen rahat uyuyorsan, cahilsin…
Ey.. kardeşim sen benim için ölmedikçe, alçaksın…
Ey.. kardeşim sen Allah ve Resulünü saymadıkça, kafirsin…
Ey.. kardeşim sen her haksızlığa sustukça, şeytansın.

Allahım… Kur-an’ım… Sünnetim…Namusum…Bayrağım…
Komşum… Kabilem…Aşiretim… Milletim…Ümmetim…
Allah’ım, bunlardan cüda kalırsam…al canımı.
Allah’ım, imanımdan ve kardeşimden ayrılırsam, yok et.
Allah’ım, bu ümmeti uyandır, alim kıl, selamete kavuştur.

Ey.. aptal liderlerin kurbanı, nefis düşkünü, duyarsız Araplar…
Ey.. kefenlerini sarıklarında taşıyanların torunları, değişmiş Türkler…
Ey.. Anayasamız olan kur’an ve Resülullahın sünnetini yapmayanlar…
Ey.. Gaflete düşmüş, Hıristiyanlara özenmiş müsülmanlar…
Allah c.c. şahit olsun, siz deccala koştukça… ağlayacaksınız.

01 Ekim 2015