Yoldaki Gölgeler..

Yüzümde ki beyaz bulutlara aldanma;
İçimde yıkılmış yüce dağlar var!
Sakın benden, gülen yüzüme kanma;
Sözlerimle solmuş, sararmış bağlar var!

Kimi dua etti varlığıma şükredip,
Kimi ise bedduayı hak gördü..
Kimi bekledi beni yolum gözleyip,
Kimi ise terketmeyi hak gördü..

Ben de masum idim, su gibi akdım;
Sonra alevler giydim, gönüller yıktım.
Bir gün maziye şöyle bir baktım;
Muzdarip kalmış deli çağlar var..

Kırıldım ben de, en çok da dosta;
Gelmemiş, ne bir haber, ne de posta.
Şimdi gönül hasrette, yatalak hasta;
Çünkü canıma dokunan kara ahlar var..

Duymaz artık sesimi ne dost, ne düşmanım,
Bana düşmandan çok kendim düşmanım,
Sızlar vicdanım, köpek gibi pişmanım;
Yollamaya üşendiğim çok selamlar var..

Mehmet Emin Kadıhan

19 Eylül 2012 Çarşamba