Yollar, katran karası yollar
Alabildiğince uzanan
Dönüşü olmayan yollar.
Önüme düşmüş ruhumun gölgesi
Ardımda zifiri karanlıklar.
Işık olmazsa gölge olmaz ki
Neden önümde ruhumun gölgesi?
Beynimi tırmalayan çığlıklar
Kulaklarımda mezarlık sesleri
Yanımda mezarlık bekçisi gibi
Duran bir adam
Elleri Azrail pençesi.
Yüreğimde boralar, fırtınalar
Önümde uzayan,Karanlık yollar.
Dermanı kesilmiş adımlarımın
Ayak izlerimde can çekişen çığlıklar
İçimde bir kadın yolarken saçlarını
Bir çocuk gülümsüyor.ama masum
Ama günahsız, ama pervasız.
Gülümsüyor uzayan yollara inat
İşte bu gülümseyen yüzdeki ışık
Ruhumun gölgesini karanlıklarda
Karanlık yollarda oyalayan.
Kayıt Tarihi : 22.6.2007 11:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehtap Keklik](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/22/yoldaki-golge.jpg)
Sus artık yeter, ses etme,
Bari sen, hala perişan etme.
Yüreğim yanıyor, serinletme,
İstemem artık aşkı, sevdayı,
Kalbimdeki, onulmaz yarayı,
Bilmiyor musun, et kalbim sus,
Sus ki, hala yüreğim yanmasın.
Ne yaptım, kimi aldattım, ey kalbim,
Olduğum gibi hakikati anlattım.
Kandırmadım, yalana kaçmadım,
Ey kalbim sana ben ne yaptım.
Sevdalıydım, ilkbaharı yaşadım,
Sevdam bıraktı seni, terk etti beni,
Bakmadı, bırakmadı, kanattı, acımadı,
Sen hala bekliyorsun ey kalbim,
Neyi bekliyorsun, vakit mi kaldı!
Yanmak bu mumuymuş meğer
Acı değil ey kalbim, içim yanmaktadır,
Cefamı yudumlarken, bari sen sus,
Sus, sus ki, artık, onu unutmadan,
Yanarken, dahi onunla yaşayayım!
Her vakit anayım, seninle yaşayayım
Anlamsızlığı şöylece kaldırıp atayım
İşte böyle dökülü veriyor istemesemde...Teşekkür.
TÜM YORUMLAR (3)