Yolda Giden Amcaya Şiiri - Kemal Berk

Yolda giden amcaya,
Bir selam verip, nasılsın dedim
Bastona basarak, yavaşca doğrulup öyle bir bakış baktı ki!
Gözleri bulutlu, ağladı ağlayacak
Ezildim o an gözleri konuşurken
“Ah evlat ah, sevdiklerim desem yetmez mi sana”? Dedi.
Genç yaşımda anlamadım amca derken,
Bir de gülmüştüm onu haline
"E oğul gülme sakın, köşeyi dönünce sen de anlarsın" dedi
Dudak büktüm, bir de şaşırmıştım açıkçası o anda
"Hiç uzaktan gelmez zarar, yakınına dikkat et
Girersen bir gün cenderenin içine ,
Oturturlar hedef tahtasının tam orta yerine”
Derken, boğuk bir ses çıkıyordu boğazından
"Bilemedik gençlikte hiç bir şeyi
Güzeldi şu dünya, sanki güzel bir rüya
Davullar sazlar çalmasa da, her sözle başlardık oynamaya
Eğlenirdik gır ve şamatayla
Ne ekmek düşünürdü, ne de aş
Olmadı umurumuzda dünya
Ne zaman eş, çoluk çocuk oldu, sanki değişti dünya
Herkes bir şey isterken, her gelen biniyordu sırtımıza
Sevgili olmuştuk birer birer hepsiyle
Amca demişti ya, köşeyi dönünce görürsün diye
Amca ölmüş gitmiş, sanki tahtını bana miras bırakmıştı
Of demeden, püf demeden geçmiyordu günlerimiz
Estik, yağdık, gürledik, ama sonunda bizde alıştık
Köşeyi dönmesine dönmüştük de,
Sanki ters köşe olmuştuk
Erince akıl ile yaş Kemal'e
İşte o anlamıştık gerçeklerle yüz yüze
Anladık ki o an,
Amca, ne kadar da haklıymış o an
Bende bir türkü tutturdum
"Saçlarıma aklar düşmüş arkadaş
Dertlerimi kimselere diyemem" diye
Su dünyanın hali geldi aklıma. "
Dün ben güldüm, bu günde sen gülersin halime,
Ama yarını unutma!
Bu tahtı devrederim, seni gibi güzel insana

Kemal’eren Kemal Berk.
20.12.2020