Yolcuyum Mahşere Şiiri - İdris Esen

Bu nasıl binekmiş
kuru tahtadan
biletim tek yönlü
demek dönüş yok
sen geri gelirsin
şu kabristandan
benim asıl seferim
oradan başlar

Hısım akrabalar
eşler ve dostlar
bu akşam buluşur
hanede bensiz
kanatların kırık
gözlerin ıslak
ve mahzun bakışlı
minik kuşlarım
ciğer pârelerim
can yoldaşlarım

Beraber çıkmıştık
her yolculuğa
her sefer oturduk
orta koltuğa
hiç te unutmazdın dualarını
şu an sefer duasını ben okuyorum
sen yoksun yanımda
çok korkuyorum

Bedenim buz kesmiş
alnım sıcacık
vedâ busen midir bunun nedeni
uzakta göründü toprak odacık
uzat ellerini son kez tut beni
unutma, beklerim
her bayram seni

Mevlâ’dan dilerim
size selâmet
yavrularım artık sana emânet.
şimdi duaları ben okuyorum
gülüm yetim kaldı
çok korkuyorum

Evim burası mı
neden çok derin
kapı pencere yok
nemli ve serin
beyazlar içinde talihsiz gelin
bu oda keskin bir toprak kokuyor
gözlerim arkada kime bakıyor
zifiri karanlık, göremiyorum
mumlar da fener de
mutfakta kaldı
kapıyı bulup ta giremiyorum

Sanki bulutlardan
hep düşüyorum
burası çok soğuk
ben üşüyorum
yaşıyor muyum
yoksa öldüm mü
ölüler üşür mü
bilemiyorum

Uzaklarda mısın
gelmiyor sesin
hakkım helâl olsun
bunu bilesin
ben hasta düştüm
sen de çok çektin
dilerim Mevlâ’dan
her dem gülesin

Sorgu melekleri
çok heybetliymiş
sınav heyecanı
pek şiddetliymiş
kabirde imtihan
bambaşka şeymiş

Sana bir müjdem var
ilk sınav tamam
mekân genişledi
ferahladım ben
bundan sonrasına
Mevlâ kerimdir

Üzülme, ısındım
üşümüyorum
artık dünyayı da
düşünmüyorum
komşular dün akşam
güllerle geldi
artık toprak değil
gül kokuyorum
beyaz gelinliğe
bir gül taktılar
iki elime de
kına yaktılar

Sen bana dünyada
candan bir dosttun
ne ağlattın beni
ne bana küstün
dilimde bir türkü
gönlümde süstün
ağrıyan başımı
dizine koydum
ne dünyayı gördüm
ne sana doydum

Sen kal bu dünyada
bana elveda!
bekliyorum seni
Dar’ul Beka’da
yaşatırsın beni
hatıralarda
unutma beni dualarında
bir kere çağırdı
beni Ol Hüda
yolcuyum Mahşer’e
sana elveda!

İdris Esen, 20 Mart, 2013, Üsküdar