Ben doğdum doğalı yolcuymuşum arkadaş
İçimde bazen sevgi bazende olurdu sırdaş
Gönlüne bak nice şahin olur bazen gardaş
Canım gidince anladım incitmeden helallaş
Yolumda bazen taş olur,toprak olur meydan
İçimden bitmiyor bu acı her tarafım perişan
Kalbime doluyor gözümün içine de dolmuş kan
Bir tarafım hüzün dolu diğer tarafım da heyecan
Sıra sıra durmuşlar yol kenarında bekliyorlar
Banada gelse kurtulsak bir an evvel istiyorlar
Acı çeken sırasız giden bir yerde birleşiyorlar
Ne olacak diye büyük heyecanla meraklanıyorlar
Her insanın hedefleri var seviyorsa hele bunlar
Bütün günler birbirini takip edip adeta yarışıyorlar
İstekler bitmiyor sonunda sona doğru yaklaşıyorlar
Vakit tamam işte o zaman yolcu olduklarını anlıyorlar
02.04.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 2.4.2008 18:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dünya da yolcu olduğumu anladım
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!