Sessizliğimde
Gönül sesimle konuşurum
Kalemdir arkadaşım
Sessiz çığlıklardadır gönlüm
Ben gönül sesimle ağlarım
Geceler uzundur upuzun
Figanlardayım gecelerde
Gün doğup güneş açtığında
Yeniden doğarım
Yedi renge dönüşür sevgi saçarım.
Bu ben miyim diye şaşarım,
Şair desen şair değilim
Mecnun desen hiç değilim
Ben bir garip yolcuyum hayat yolunda
Felekten vurgun yemiş bir yolcu.
Serap Atay
22–5–2010
Kayıt Tarihi : 22.5.2010 09:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)