Yolcusuyum ben Şiiri - Raşit Evşen

YOLCUSUYUM BEN
Hiç uğramadım çalısız, dikensiz yollara
Hep tozluydu,çakıllarla doluydu.
Hiç düzlük görmedim,tırmandım dik yokuşa
İniş görmeyen zor yolların yolcusuyum ben.
Bitmiyor yollar,görünmüyor sonu,uzayıp gider
Cefası durmadan artıyor ,ilk çıkışımdan beter.
Ömrümü bitirecek,belimin kamburundan belli
Gülmeyen yüzümün nefes,nefese yolcusuyum ben.
Bitmeyecek yolculuk doğmadan güneş
Seferler yapıyorum bir yerlere geceler boyu,
Uykumu çalıyor,huzurumu bozuyor durmadan
Yıldızların olmadığı gecelerin yolcusuyum ben.
Beslediğim umutlarla düşmüştüm yollara
Karanlık çökünce rüyalar dağıldı,
Yolların,yılların kahrı düşürdü yatağa
Dermansız dertlerin yolcusuyum ben.
Başını kaldırma yaslan yastığa
Sesini yükseltme dinleyen yoğusa
Anlatırsın derdini ilahi adalate
Sabırlı yolcuların yolcusuyum ben.
20.11.2020.R.EVŞEN