Yolcusun bu dünyadan ölüme

yolcusun bu dünyadan ölüme
ama ev sahibi gibi duruyorsun önümde
yağmurlar yağmıyor, çölde tenha bir vaha
tek bir çiçek için dua ettin günlerce...

karşı dağlardan sesin geliyor
kuşlar ve yeşil ormanlar yüzünde
içimde kocaman bir sen
ama göçebe gibisin kalbimde...

yanımda olmayacak olman üzüyor ama
yoruldum sana varacak yollar araya araya
eskisi gibi değil beraber yürüdüğümüz yollar
o sana duyduğum büyük aşk
seni gördüğümde duyduğum o büyük heyecan!

geçip gidiyor her şey alışıyor insan ayrılığa
ama seninle ayrılık parçalıyor bütün bedenimi
ayrılmak istemiyorum diye haykırıyorum
ama duymuyor hiç kimse sesimi...