Ağlama başladı çok derinlerden gelen ses ile
daha yeni konuşmaya başlamış
Küçük bebek.
Ellerinde annesinin eli
Ve dudaklarında sadece onun adı vardı
Anne diyebiliyordu
Ankara- İstanbul treninde bize uyku yüzü vermeyen
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta