Yolculuktaki ses Şiiri - Tenor Engin Yavuz

Ağlama başladı çok derinlerden gelen ses ile
daha yeni konuşmaya başlamış
Küçük bebek.
Ellerinde annesinin eli
Ve dudaklarında sadece onun adı vardı
Anne diyebiliyordu
Ankara- İstanbul treninde bize uyku yüzü vermeyen
Sevimli bebek.
Öyle güzel anne diyordu ki
Anneme götürdü uzak diyarlarda
ama hep yanımda olan
Bir bebek sesi ile yüreğimden
Sana akmak geldi anne
Güzel sesinle uyanmak
Hayır dualarını işetmek
Geldi içimden.
Tüm şiirleri sana yazmak geldi
Deniz göründü şu anda sabah güneşi vururken
Yüreğimde büyüttüğüm
Aşkın geldi
Tek aşkım sendin anne
İçinde tüm tanrısallığı barındıran
Hiçbir şiir ile yazılamayan bir şiirsin sen
Ve hiçbir zaman tam anlamıyla
Yazılamayacak,
Olmayacak bir şiirsin.
Artık sana kavuşma anı geldi
Yavaş yavaş boşalırken eski ve yorulmuş tren
Bebek ve annesi yol aldılar
Yaşama
Ve
Ben anneme yazdığım
Bilmem kaçıncı şiirle yol aldım
Annemi özlemeye devam ederek.