Yolculuklar Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Gözlerim yol çekiyor,
Yol çekmese dalıp gitmezdi uzun uzun,
İnan ki; yolculuk var bugünlerde sana doğru,
Ya bugün, ya yarın,
Ya akşam, ya sabah,
Ah yakamıza yapışıp düşmeyen bu ayrılıklar,
Ah.

Belli ki; yine katılacağım yorgun kervanlara,
Arada bir uğraya uğraya eski hanlara,
Yine düşeceğim çöllere, seni bulmak için,
Haykırarak adını vahalara
Ve yazarak kumlara,
Belli ki; işim yine kalacak
Tanrı ‘ya.

Az mı sürdürdüm o cefalı çöl yolculuklarını,
Az mı arşınladım kumları akşamsız tepelerde,
Az mı leyl çağırdım geceye ulaşmak için?
Yine arayıp duracağım seni, gece-gündüz demeden,
Aramadığım ne Çin kalacak,
Ne Maçin.

Yolculuklarım sürer gider bedenimden ruhuma,
Bedenim çöllere dönmüş: Vahasız,
Kervanlarım çile yüklü,
Hüzün yüklü,
Her menzilde bir başka azap bekler beni
Küçüklü,
Büyüklü.

(KAFES İsimli Serbest Şiirler 'inden > 85-86/100)