YOLCULUK ŞİİRLERİ

Yeni bir aşka yolculuk yapasım var
Yelkeni açıp mı beklemeliyim rüzgarı
Yoksa rüzgarı bekleyip mi açmalıyım yelkeni
..

Anamdan çok severdim, karpuzu; o günlerde! ...
Şimdi benim gibi,binlerce çocuk! ...
Akıl yetmez bir hasrettir, damakta..
Karpuzlara baka baka yolculuk! ...

Ey mübarek bir yeşilde, kırmızı
Karpuzu dillere gönderen toprak!
..

Kulun Hali Miraca yolculuk gibidir
Allaha yaklaştıkça Yanındaklilerden ayrılmak zorunda kalır
Herşeyden sıyrılır Ve Allahla bir başına kalırsın ş.y
..

Yolculuk var yolculuk! ,
Aldanma da yok fayda,
Yap yada yapma kulluk,
Ölüm daîm arkan da.....

O zaman olmaktansa binler kere pişman,
Oluver milyonkereler şimdiden,
..

Umudunu yitirmiş bir halk türküsü gibiydin dilimde. Gökyüzünü dilek fenerleri ile aydınlatıyorlardı ve hasret kendisini bayrak diye çekivermişti gönderine gülüşünün. Ne amansız bir yolculuk bu çocuk. Parktaki bir banka çökmüş yarını hayal ediyorsun, günün kaybolan nefesleri içinde iken. Sevmenin zamanı yoktu biliyorsun, direnmenin de teslimiyetinde. Sen çocuk, en iyisi mi çıkıver üzerine ördüğün kozadan adam akıllı haykır sevdiğini zamAN'a. Haykır sevgini en uzun geceden en kısa gündüzü çalarcasına ve küfret cebine misket diye ayrılık koyanlara. Sev çocuk, sevince anlayacaksın kendi yüreğindeki fırtınanın tarifsizliğinde bulmaya çalıştığın iç sesinin güzelliğini. Sev çocuk, sadece sev...


Sen baktığında anlamayacaksın belki de fakat gördüğünden çok ötedir SEVMEK denen şey, ÇOCUK...
..

Bütün sırlar sende gizli.
Görmek istiyorsan
huzuru,mutluluğu,aşkı
Allah'a yolculuk et...
..

Son kullanma tarihi geçenler iner raftan,
Eskiyenler akınla yolculuk her taraftan.
Ne beriden bir soran ne öteden var haber,
Demek ki pek memnunlar bekleyenler araftan...
..

Özlemek,
Özlenene hayal edilen bir
yolculuk degilmidir...
..

Ölümler ölümlere imrenecek bir Zaman
Doğanla ölen için zaman içinde zaman
Tahta at üzerinde belkide tek yolculuk
Birtek sana benim gelişim gelişim Ey RAHMAN
..

Yolculuk ne yana hangi limana
Cevabın var mıdır soru sorana
Dalgalar içinde savrulmaktasın
Hiç korkma sahipsen sağlam imana
..

Karıncaya yolculuk nere diye söylemişler?
Varıp Kabeye giderek Hacı olayım demiş.
Ömrün Hacıya gitmeye kafi gelmez demişler,
Karınca; ben yeter ki bu yolda öleyim demiş.
..

Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler
Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler
Yahya Kemal BEYATLI
Yahya Kemal “SESSİZ GEMİ” adlı şiirinde insanoğlunun en son ve en gizemli yolculuğu olan ölümü anlatırken,tüm yolculuklardan farklı olarak seven ve sevilenlerin giden sevgilinin ardından boşuna gözyaşı döktüğünü, giden sevgililerin bir daha geri dönmeyeceklerini bildikleri halde boşümitsiz de olsa beklemekten bir türlü vazgeçemedikleri,sonsuzluk gemisiyle sonsuz yolculuğa çıkan sevgililerin geri gelmeyeceklerini bilmezmiş gibi çaresizce beklediklerini anlatır.Kaybettiğimiz yakınlarımızın bir daha doğmayacak bir güneş gibi batıp gittiklerini bildiğimiz halde sanki bir gün çıkıp geleceklermiş gibi bir his duyarız.Belki de insan beyni kabullense de,insan kalbi sevdiklerini kaybetmeye proğramlanmamış olduğu içindir kimbilir.
Bir yolculuk,düşünün sessiz,sedasız uçsuz bucaksız bir deryaya açılmış,kaptanı mürettebatı görünmese de,yolcuları beklenen limandan
alınıp bilinmeyen bir aleme doğru yol alıyor.Ne kadar,ürkütücü değimli? İşte,insanın dramı aczi burada yatar.Ne bir mendil sallanır,ne kol.
Sessiz gemi insanın beşeri varlığından ruhunu ayrılmış sonsuzluk yurduna yani son yolculuğa doğru ağır ağır yol almaktadır.Bu,yolculuk diğerlerinden oldukça farklıdır.Çünkü,giden sevgililer ne bir haber verecek,ne de bir daha geri döneceklerdir.Bu neden böyledir.Gidenler,gittikleri yerden niçin bir daha geri dönmez,bir haber bir selam göndermezler.Elbette,gidenlerin geri
..

Umuda Yolculuk


Bindiğin takanın değişmeyecek rotasında,
özgürlük, aş, iş, mutluluk değil ölüm vardı.
Bilemezdin…
Azrail’le randevuydu umuda yolculuk aslında.
..

Ufukta yine ayrılık göründü
Yalnızlık diyarlarına yolculuk var
Yarınlar umrumda bile değil
Sen yeterki yanımda biraz daha kal
..

Yolculuk şiirdir
kalbin sevgiyle dolup taşıyorsa
yolun doğruya iyiye güzele uzanıyorsa
şiir yolculuktur
yolu yüreğinden geçiyorsa
yediveren gülleri açar içinde
o gökkuşağı yolculukta
..

Kaç kere yaşadım bilmem ben bu coşkulu anı
Dostluklar edinip sevdimse sonunda ayrılık vardı
Hep içime akıttım dostlar sevinçten göz yaşlarımı
O akan yaşlar ki kuruttu açıma dan göz pınarlarımı
Ne zaman sevdimse yalnızlık vardı,ayrılık vardı

Nasıl geçti bunca zaman sevgili dostlarım da aniden
..

Bir yolculuk yaptım
Yanımda sen..
Ve...hayat dolu YİNE..SEN!
..

Üzülme kardeşim zaman uzun olsada
Gideceğiz birgün bu ellerden
Zannetme burası son durak
Kefeni giyince başlar asıl yolculuk.
..

Ömür bazen çok kısa
Bazen uzun bir roman
Son sayfası çevrilir
Vakit geldiği zaman...

Ne dert kalır gönlünde
Ne bir yudum mutluluk
..

Yalnızlığa Kaçış
Bazan,başımı omuzumun altına alıp,
Başka birşey almadan elime,
Ne yemek, ne ekmek,ne su,
Bir kaçış bu,bir yalnızlık duygusu! ..
..