Adem evladım demiyor,
Havva Adem'den korkuyor.
Nuh koymadı gemisine,
Güvencim yüreğin kalıyor.
O elmada hakkım vardı,
Adem bana tattırmadı.
Gemide emeğim vardı,
Nuh tufanda bıraktı.
elmalar bizim artık....
gemiler bizim....
pusulamız,
sevgimiz...
Kayıt Tarihi : 13.1.2009 23:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!