Ruhlar aleminden anne karnına,çocukluk,gençlik,ihtiyarlık derken; dünyadan kabir denilen berzah alemine,oradan da cennet yada cehennme doğru ilerlediğimiz bir yolculuktayız.
Bu yolculuğumuz esnasında hasbelkader bir çok kimselerle tanışırız.
Bunlardan kimileri bize itici gelir,kimilerine de hemen alışıveririz.
Bazı insanları görür görmez öyle severiz ki,sanki ezelden beri tanıyor gibi samimi oluveririz.Dostum-arkadaşım, deriz.
Görür görmez sevebildiğimiz, çabuk alışabildiğimiz insanlar nadiren girer hayatımıza...Ve hep çok sevdiğimiz insan olarak kalırlar.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Hatice hanım
Yazınızı okurken, ifade ettiğiniz fikrin dünya âlemine yansımış bir şekli olan Ziya Paşanın bendi geldi aklıma:
' Nadanlar eder sohbet-i nadanla telezzüz,
Divanelerin ise hem demi divane gerekir'
Siz, bu eşleşmelerin, dünya âlemine gelmeden önce , ruhlar âleminde oluştuğunu ifade etmişsiniz.
Teşekkürlerimle, sevgi ve saygımla,
Ünal Beşkese
Ruhlar aleminde tanıştığımız sevdiğimiz insanlarla dünyada da karşılaşmak dileğiyle...selam bu güzel paylaşımdan bizleride nasiplendiren dosta...selam ile...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta