Ruhlar aleminden anne karnına,çocukluk,gençlik,ihtiyarlık derken; dünyadan kabir denilen berzah alemine,oradan da cennet yada cehennme doğru ilerlediğimiz bir yolculuktayız.
Bu yolculuğumuz esnasında hasbelkader bir çok kimselerle tanışırız.
Bunlardan kimileri bize itici gelir,kimilerine de hemen alışıveririz.
Bazı insanları görür görmez öyle severiz ki,sanki ezelden beri tanıyor gibi samimi oluveririz.Dostum-arkadaşım, deriz.
Görür görmez sevebildiğimiz, çabuk alışabildiğimiz insanlar nadiren girer hayatımıza...Ve hep çok sevdiğimiz insan olarak kalırlar.
Kimilerini de hiç sevemeyiz.Yüreğimiz bir türlü o insana ısınmaz...
Bir sebebi yoktur işte.O insan hep itici gelir.
Bu konu ile ilgili olarak iki cihan serveri Hz.Peygamber Efendimiz s.a.v. bir hadis-i şerifinde şöyle buyuruyor:
'Ruhlar,toplanmış cemaatler gibidir.Onlardan önceden birbirleriyle tanışanlar iyi anlaşırlar.Tanışmayanlar ayrılırlar,pek anlaşamazlar.'
Ruhlar önceden yaratılmıştır.Ruhlar aleminde bir bedene girmeyi beklerken birbirleriyle konuşurlar,arkadaş olurlar.
Orada birbirlerini sevenler,iyi anlaşanlar, dünyada karşılaştıkları vakit sanki çok önceden beri birbirlerini tanıyorlar gibi içlerinde bir muhabbet uyanır. Anında samimi arakadaş olurlar.
Galiba günümüzde 'ruh ikizimi buldum' sözü, ruhlar aleminden beri iyi anlaştığım insanı buldum, demektir.
Sevemediğimiz insanları da yine oradan tanıyor,oradaki bir husumetten dolayı sevemiyor da olabiliriz...İtici gelmeleri o yüzden olabilir.
Ruhları anlaşanlar aynı cins insanlardır.
Nerde olursa olsun cins cinsi çeker bulur.
Mesela, bir toplantıya giderseniz yada camiye giderseniz sizinle aynı cinsten olan bir insanın yanına oturursunuz. Bunu gayriihtiyari yaparsınız.
Bir sürü boş yer var iken gider cinsinize en yakın olanın yanına oturmayı tercih edersiniz.
Velhasıl iyi ruhlar iyi huyludur,iyilerle beraberdir.
Kötünün arkadaşı da kötüdür.
Ruhu güzelleştiren kalp,akıl, iyilik gibi ulvi duygulardır.
İnşaallah süfli değilde ulvi duygular peşinde koşan,ruhu güzel insanlardan oluruz.
O alemde sevilen biriysek,bu alemde de seviliriz,berzah aleminde de seviliriz,ahiret aleminde de sevilenlerden oluruz inşaallah.
Alemden aleme giden yolculuğumuzda Rabbim cümlemizin yardımcısı olsun.
Bizleri sevdiği iyi kulları ile arkadaş eylesin.
BİZE YÜRÜMEK DÜŞER
Ey yolcu durma yürü
Bize yürümek düşer
Önden git kalma geri
Bize yürümek düşer
Koy oturan otursun
Yoruldum desin dursun
Yan yatıp sefa sürsün
Bize yürümek düşer
Yoldan çıkanlar çıksın
Bendi yıkanlar yıksın
Avam hayretle baksın
Bize yürümek düşer
Mevlam ol bana vekil
Nefsim set koyma çekil
Kutlu kervana takıl
Bize yürümek düşer
Kabirde dur mola ver
Berzah denilen bir yer
Yolun yarısı eder
Bize yürümek düşer
Kayıt Tarihi : 2.4.2014 13:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatice Hantal](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/02/yolculuk-ve-arkadaslik.jpg)
Yazınızı okurken, ifade ettiğiniz fikrin dünya âlemine yansımış bir şekli olan Ziya Paşanın bendi geldi aklıma:
' Nadanlar eder sohbet-i nadanla telezzüz,
Divanelerin ise hem demi divane gerekir'
Siz, bu eşleşmelerin, dünya âlemine gelmeden önce , ruhlar âleminde oluştuğunu ifade etmişsiniz.
Teşekkürlerimle, sevgi ve saygımla,
Ünal Beşkese
TÜM YORUMLAR (2)