Yolculuk var, gidilecek bir yer var.
İnsan bir yolcudur. Gider gece gündüz.
Varılacak bir yurt var. Gidiyoruz koşar adım.
Çocuktuk, 20 -25 yılda ancak kendimize geldik.
Sağı solu öğreneyim derken, Dünyaya daldık.
Birde baktık koşar adım giderken,
Vücut cesedi S.O.S vermeye başlamış.
Aklımız başımıza gelmiş; yaş elli olmuş,
Dünya telaşesi mal, mülk,evladı iyal.
Hepsi bir yerden, hayat yaşam canavarı olmuş.
Sonunda aklı başa gelir olmuş,
Burası ahiretin tarlasıydı. Ben ne ektim ne biçtim demiş.
Nefis muhasebesi yapmış. Aklı başına gelmiş.
Eyvah aldandık demiş. bu yalan dünyanın süsüne.
Gençliğim demiş. Elden gitmiş, koşar adım.
İhtiyarlığım demiş, hareketler kısıtlanmış.
Yapmak istediklerini yapamaz duruma düşmüş.
Sonunda Yaradan'ına sığınmış.
Beni öz yurdunda sahili selamete erdir, kusurlarımı affet demiş.
Bekliyor O'na iyi bir kul olmanın mükafatını.
İnşallah diyor. Biliyor bir ahiret yurdu var.
Yalvarıyor ve istiyor. Gençlik hızlı gitti.
Yaşlılıkta sabırla bir ömür bitti.
Huzuruna al affet bizi. Kendine kul kabul et. Dedi.
Ruhunu Rahmana teslim etti.
Kayıt Tarihi : 1.4.2016 09:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!